جای خالی ات قده خود توست

بزرگ نیست

که نه هجوم و ازدحام اطراف آن را پر می کند

و نه کوچکتر از تو، در آن جای می گیرد.

درست اندازه ی حضور توست..

امروز دلم خیلی  تنگه همین.حوصله نوشتن  هم ندارم.چون همه نوشته هام حكایت از

دلتنگی برای وجو د عزیزی  می كنه كه به رسم دل نزدیكه و به رسم فاصله دور.

روح بیمار طبیعت  - می فهمی
در دیار خشک

گاه بی تابی
...گاه می خندی

عاشق باران که باشی
در اضطراب شب - به دنبال آغوش امنی می گردی

تا تن نازک تب زده ات را بسپاری به تنش
تا فراموش کنی

عاشق باران که باشی

بر نگاه بی کلام پنجره - چشم می دوزی
شعر می خوانی

منتظر می مانی

وخداحافظ تا بعد...