کاهش جان من این شعر است

آرزو می کردم که تو خواننده شعرم باشی

نه ؛ نه دریغا هرگز

باورم نیست که خواننده شعرم باشی

کاشکی شعر مرا میخواندی!

گاه می اندیشم ، خبر مرگ مرا با تو چه کس میگوید

آن زمان که خبر مرگ مرا میشنوی

روی خندان تو را کاش میدیدم

شانه بالا زدنت را بی قید و تکان دادن سر را که عجب!عاقبت مرد؟

و تکان دادن دستت را که مهم نیست زیاد

افسوس...

من به خود می گویم : چه کسی باور کرد ، جنگل جان مرا آتش عشق تو خاکستر کرد؟

آرزو می کردم که تو خواننده شعرم باشی

کاشکی شعر مرا میخواندی!

کاش...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: